به نقطه هدف اسید آمینه متیونین توجه کنید

گاو ها طی ۳۰ سال گذشته از نظر تولید شیر بهبود یافته اند و تقریبا از میانگین تولید شیر ۶۸۰۰ کیلوگرم به سطح میانگین بیش از ۱۱۳۰۰ کیلوگرم شیر در هر دوره شیردهی رسیده اند.

هدف راهبردهای تغذیه ای باید تامین بیشتر احتیاجات گاو ها و ایجاد تغییرات عمده باشد.

در گاو های تازه زا تقاضای مواد مغذی برای تولید شیر بالاتر است و اگر هیچ دریافت جبرانی از مواد مغذی برای تامین و برآورده کردن احتیاجات تولید شیر حاصل نشود، 

در نتیجه عملکرد دستگاه تولید مثل گاو (ساخت و ترشح هورمون ها ، تخم گذاری ، فولیکول ها و رشد جنین ) می تواندتضعیف شود.

چرا اسید آمینه متیونین مهم است؟

مطالعات حاصل از گروه علوم  دامی دانشگاه ایلینویز و سایر مطالعات ، ارتباط بین تغذیه و باروری را در گاوهای شیری طی دو دهه گذشته به اثبات رسانده اند.

بروز بیماری ها و اختلالات در دوره نزدیک زایمان گاو می تواند زیاد باشد و اثرات منفی بر عملکرد تولیدمثل بگذارد.

پژوهشگران دانشگاه های کرنل و فلوریدا نشان داده اند که اگر گاوها در ابتدای دوره شیردهی بیش از ۱ نمره بدنی (BCS) از دست بدهند.

در نتیجه شانس باروری آن ها کاهش می یابد.

متیونین محدودکننده ترین اسید آمینه در گاو های شیری است . تحقیقات ، نشان  داده اند که عرضه اسید آمینه متیونین محافطت شده در شکمبه (RPM) دارای اثرات مثبت بر ساخت پروتئین شیر گاوها است .

اگر چه نقش متیونین در رشد جنین گاوها ناشناخته است ولی شواهدی وجود دارند مبنی بر این که دسترسی بدن به متیونین وضعیت جنین را در گاو ها تغییر می دهد(حتی در شرایط آزمایشگاهی).

برای مثال ، تغذیه موش های ماده با یک جیره دارای پروتئین پائین طی دوره قبل از جفت گیری و آبستنی به کاهش غلظت اسیدهای آمینه در مایع رحم ، سرم خون و ترکیب اسیدهای آمینه جنین در مرحله بلاستوسیست(روز هفتم تا هشتم تشکیل جنین) منجر می شود.

در یک مطالعه جالب که در سال ۱۹۸۹ گزارش شد از سرم گاوهای شیری برایی رشد مرحله مقماتی جنین موش آزمایشگاهی استفاده شد(روز ۹/۵ پس از جفت گیری) 

رشد کامل این جنین ها نیاز به سرم داشت و هنگامی که سرم موش استفاده شد، رشد آن ها به طور طبیعی پیش رفت .

هنگامی که جنین ها نیاز به سرم داشت و هنگامی که جنین ها نیاز به سرم داشت و هنگامی که سرم موش استفاده شد، رشد آن ها به طور طبیعی پیش رفت .

هنگامی که جنین ها در سرم حاصل از گاو شیر رشد داده شدند با اندازه گیری وضعی کل پروتئین جنین ، بندها و درصد جنین های که غیرعادی بودند(بدون لوله های طبیعی ، اشکال غیرطبیعی ، عدم رشد چشم ها و وضعیت شاخه های برانش های جنین) رشد جنین به صورت غیرطبیعی برآورد شد.

ولی وقتی به سرم گاوهای شیری ، مکمل اسیدهای آمینه و ویتامین افزوده می شد. رشد جنین های موش طبیعی بود.

مکمل اسیدهای آمینه به تنهایی و نه مکمل های ویتامینه توانست سبب رشد طبیعی جنین ها شود.

استفاده از مکمل های متیونین در سرم گاوها جنین هایی با رشد طبیعی تولید کردند.

بنابراین میزان متیونین سرم گاو به تنهایی بسیار کم بوده و باعث شد که رشد طبیعی جنین موش آزمایشگاهی به کندی صورت گیرد.

⇐⇐⇐⇐⇐⇐⇐⇐ مطالعه مطلب اثرات تغذیه بر سلامت گاو ⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒

میزان متیونین استاندارد در گاو 

احتیاجات متیونین برای رشد کامل جنین گاو هنوز تعیین نشده است.

شرایط محیط کشت های رایج آزمایشگاهی ، امکان رشد جنین گاو را تا مرحله بلاستوسیت و لانه گزینی جنین (تا روز نهم ) فراهم می کند .

ولی شرایط رشد و زنده مانی بیشتر جنین وجود ندارد.

در یک مطالعه در دانشگاه فلوریدا ، میزان احتیاجات اسید آمینه متیونین برای جنین کشت داده شده قبل از کاشت آن (روزهای ۷ تا ۸) تعیین شد.

به طور تعجب آوری برای رشد جنین تا مرحله بلاستوسیت تا روز هفتم ، احتیاج به متیونین کم بود(۷ میکرومول) ، ولی برای تکامل باستوسیت تا روز هفتم میزان نیاز در حدود ۲۱ میکرومول است.

بنابراین ، نتایج این مطالعات نشان می دهند که حداقل طی اولین هفته پس از لقاح (تلقیح اسپرم) و تکامل مورفولوژیک (شکلی) طبیعی جنین ، گاو به حدود ۲۱ میکرومول متیونین نیاز دارد.

گروه پژوهشی ، آزمایشی را انجام دادند که در آن با استفاده از اسید آمینه محافظت  شده متیونین به راحتی غلظت سرم گاوها را به بیش از ۲۱ میکرومول افزایش دادند .

در این آزمایش گاوها از یک جیره TMR مرسوم در آمریکای مرکزی (بر پایه سیلاژ ذرت و یونجه خشک و هیلاژ ) تغذیه شدند.

هدف از انجام آزمایش ، تعیین اثر مکمل کردن متیونین حفاظت شده در شکمبه روی تجمع چربی در جنین گاوهای شیری بود.

گاوهای هلشتاین مورد آزمایش در دومین دوره شیردهی و بالاتر خود بودند

و یک گروه جیره شاهد دریافت می کردند (جیره گایه با نسبت ۳/۴ یه ۱ اسید آمینه لیزین به متیونین )

و یک گروه جیره مکمل شده با متیونین محافظت شده در شکمبه (با تغذیه یک جیره پایه به اضافه ۰.۰۸ درصد ماده خشک جیره متیونین محافظت شده با نسبت ۲.۹ به ۱ لیزین به متیونین ) دریافت کردند .

که از ۲۸ روز قبل از زایمان گاوها تا ۷۳ روزگی از زایمان ادامه داشت.

جمعا ۳۷ جنین از این گاوها اخذ شد.(گروه متیونین ۱۶ و گروه شاهد ۲۱ عدد) 

گاوهایی که متیونین دریافت کردند دارای تجمع بیشتری از چربی روی جنین (۷/۳ واحد چربی بدن) در مقایسه با گاوهای دریافت کننده جیره شاهد (۳/۷ واحد) بودند.

روی تعداد سلولها با مرحله رشد هیچ تاثیری مشاهده نشد.

گاوهایی که با متیونین تولید جنین داشتند در مقایسه با گروه شاهد ، دارای تجمع بیشتری از چربی بودند که می تواند به صورت بالقوه به عنوان یک منبع مهم انرژی برای رشد اولیه جنین عمل کند.

پژوهشگران دانشگاه ویسکانسین با استفاده از ۳۰۹ راس گاو ( ۱۳۸ راس شکم اول و ۱۷۱ شکم دوم و بالاتر) آزمایشی را در دو گروه شاهد و آزمایشی به انجام رساندند.

گروه شاهد شامل گاوهایی بود که با یک جیره تنظیم شده برای تامین ۲۵۰۰ گرم پروتئین قابل متابولیسم (MP) با ۶.۹ درصد لیزین (درصد از MP) و ۲/۳ درصد متیونین (درصد از MP) تغذیه شدند.

از روز ۲۸ تا ۱۲۸ شیردهی ، بعد از شیردوشی صبح ، گاوها به ترتیب به صورت انفرادی ۵۰ گرم غلات تقطیر شده (DDG) و یا ۵۰ گرم از مخلوطی از DDG و یا ۵۰ گرم از مخلوطی از DDG ( 29 گرم ) و متیونین ( ۲۱ گرم از محصول اسماتامین M) به صورت سرک دریافت کردند.

گاوها تلقیح شدند و آبستنی آنها در روز ۲۸ از طریق آزمایش خون و در آن روزهای ۳۲ ، ۴۷ و ۶۱ توسط دستگاه سونوگرافی آزمایش شد.

از دست رفتن جنین بین روزهای ۲۸ و۶۱ بعد از تلقیح مصنوعی در گاوهای زایش اول تفاوتیی نداشت ( ۱۲/۸ درصد در شاهد در برابر ۱۴/۶ درصد گروه متیونین) 

با این حال ، از دست رفتن آبستنی در گروه متیونین در گاوهای چند شکم زا در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری داشت ( ۱۹/۶ درصد در شاهد در برابر ۶/۱ درصد در گروه متیونین) 

افزودن متیونین حفاظت شده به جیره گاوهای هلشتاین سبب 

⊗ بهبود غلظت متیونین در سرم خون گاوها در دوده های خشکی و شیردهی ، 

⊗ افزایش میزان چربی روی جنین قبل از استقرار به عنوان یک منبع انرژی برای استقرار به عنوان کی منبع انرژی برای استقرار جنین در رحم ،

⊗ کاهش از دست رفتن آبستنی (برگشت آبستنی یا برگشت گیرایی ) در روزهای ۲۸ تا ۶۱ روز بعد از تلقیح در گاوهای چند شکم زایش می شود.