هیدرولیز فیتات وعوامل موثر آن در طی عبور از روده

مواد معدنی 

نتایج مطالعات نشان داده شده است که قابلیت هضم فسفر فیتات به مقدار مواد معدنی جیره بستگی دارد(هیدرولیز فیتات).

افزایش مقدار کلسیم جیره باعث کاهش قابلیت هضم فسفر فیتات در موش صحرایی ^۱،

طیور^۲ و خوک ^۳می­شود.

با افزایش غلظت کاتیون­ های چند ظرفیتی مانند کلسیم، کریستال­ های فیتین متصل به مواد معدنی (که نا محلول است) افزایش خواهد یافت.

این کمپلکس به هیدرولیز به وسیله فیتاز مقاوم است.

محمد و همکاران (۱۹۹۱) گزارش کردند کم کردن مقدار کلسیم جیره حاوی فسفر کم از ۱ به ۵/۰ درصد، سبب افزایش ۱۵ درصدی در قابلیت هضم فسفر فیتات در جوجه­ ها می­شود.

بالام و همکاران (۱۹۸۴) گزارش کردند قابلیت هضم فیتات در جوجه ها با کاهش مقدار کلسیم جیره از ۱ درصد به ۸۵/۰ درصد افزایش می­یابد.

متصل شدن مواد معدنی به فیتات

متصل شدن مواد معدنی به فیتات اثر منفی بر هیدرولیز فیتات به وسیله فیتات از منشا داخلی ( حیوانی یا گیاهی ) دارد.

معمولا نسبت کلسیم به فیتات بیشتر از ۲ به ۱ است که این امر سبب کاهش قابلیت هضم فیتات می­شود.

در خوک افزودن ۲۵/۱ درصد کربنات کلسیم به جیره برپایه جو، کنجاله منداب و نخود قابلیت هضم فیتات را کاهش می­دهد ^۴ .

هیدرولیز فیتات در کل دستگاه گوارش خوک در حضور سطوح زیاد کربنات کلسیم کاهش می­یابد ^۵.

در شرایط درون شیشه ای مطالعات نشان داده است که مواد معدنی بازدهی هیدرولیز فیتات را به وسیله فیتاز میکروبی کاهش می دهد.

درpH خنثی، مینز و همکاران (۱۹۹۹) توانایی یون ­ها را به عنوان مهارکننده هیدرولیز فیتات به وسیله فیتاز میکروبی به این ترتیب Zn^۲+ Fe^۲+>Mn^۲+>Fe^۳+>Ca^۲+>  Mg^۲+  + طبقه بندی کردند.

کم شدن اثرات مهارکنندگی مواد معدنی

کاهش pH سبب کم شدن اثرات مهارکنندگی مواد معدنی می­شود.

این نتایج با مدل اثر متقابل فیتات-مواد معدنی وابسته به pH همخوانی دارد.

در آن مدل پروتون ­ها جایگزین مواد معدنی گروه­ های فسفاته با اسیدیته کم می­شدند

و کمپلکس فیتات- موادمعدنی مقاوم به هضم را به شکل حساس به هضم تبدیل می­کردند.

نتایج مطالعات درون شیشه ای نشان داد که مواد معدنی بر نرخ هیدرولیز اسید فایتیک به وسیله فیتاز از منشا حیوانی اثرات مختلفی دارند.

مینز و کلاسن(۱۹۹۸) دریافتند که افزودن ۲۵ میلی مول کلرید منیزیم نرخ هیدرولیز فیتات را به وسیله فیتاز پرزهای روده کوچک جوجه دو برابر می­کند.

فعالیت فیتاز بافت پوششی دستگاه گوارش موش با کاهش غلظت روی Zn)، ۴۰)درصد افزایش می ­یابد ^۶ .

اگر غلظت روی(Zn) بیشتر از ۱ میلی مول باشد،

عمل هیدرولیز اسیدفایتیک به وسیله فیتاز روده کوچک جوجه به طور محسوس کاهش می­یابد.

کوفاکتور

آنزیم فیتاز پرزهای روده حیوان به مواد معدنی به عنوان کوفاکتور برای حداکثر فعالیت مطلوب نیاز دارد.

^۱ (نلسون و کیربی،۱۹۷۹)

^۲ (شیدلر و سل،۱۹۸۷)

^۳ (سندبرگ و همکاران،۱۹۹۳)

^۴ (اسکوگلاند و همکاران،۱۹۹۷)

^۵(سندبرگ و همکاران،۱۹۹۳)

^۶ (بیتار و رین هلد،۱۹۷۲)

اقتباس شده از کتاب: کاربرد آنزیمها در تغذیه دام و طیور

نوشته: میکائیل بدفورد و گری پارتریج

ترجمه: دکتر علی اصغر صادقی و دکتر پروین شورنگ