ویژگیهای آنزیم فیتاز و ارتباط آن با موارد کاربرد درتغذیه حیوانات

 اسید فایتیک موجود در گیاهان

اسید فایتیک به عنوان ذخیره فسفر در دانه گیاهان انجام وظیفه می کند.

راویندران وهمکاران (۱۹۹۵)مطالعه گسترده ای درباره اسید فایتیک موجود در انواع مختلف گیاهان و فرآورده های گیاهی انجام داده است.

فیتات در دانه غلات (ذرت،جو،گندم و یولاف)،بقولات،نخود سبز و نخود فرنگی وجود دارد

که تقریبا ۰٫۲۵ درصد ماده خشک این دانه ها را تشکیل می دهد.

کنجاله های دانه های روغنی بیشترین مقدار فیتات را در بین دانه گیاهان دارند.

فسفر به شکل فیتات در کنجاله سویا ۰٫۳۹،کنجاله منداب ۰٫۷۰،کنجاله تخم پنبه ۰٫۸۴،کنجاله آفتاب گردان ۰٫۸۹ درصد و به طور متوسط ۰٫۷۰ درصد کل فسفر دانه را شامل می شود.

اسید فایتیک در گیاهان بیشتر به صورت کمپلکس با یون پتاسیم و منیزیم و در حد کمتری با یون کلسیم وجود دارد

که به آن فیتین اطلاق می شود.

فیتین در شبکه پروتئینی

فیتین در شبکه پروتئینی مربوط به وزیکول های پروتئینی متصل به غشا یا در اجسام پروتئینی یافت می شود.

این ماده در زیر میکروسکوپ  الکترونی اغلب در اجسام پروتئینی به صورت ساختارهای کریستالی کروی نامحلول قابل مشاهده است.

در دانه برنج کریستال های کروی اسید فایتیک حاوی ۱۹ درصد یون پتاسیم،۱۱ درصد یون منیزیم  و ۱ درصد یون کلسیم بر اساس وزن خشک است (اوگاوا و همکاران،۱۹۷۵).

اندازه کریستال های کروی تحت تاثیر نسبت به کاتیون های دو ظرفیتی به پتاسیم در اجسام پروتئینی قرار دارد.

هرچه نسبت کاتیون های دو ظرفیتی به پتاسیم بیشتر باشد،کریستال های نامحلول بزرگتر ایجاد می شود(لات و همکاران،۱۹۸۵).

دانه بقولات (سویا و نخود) دارای سطوح بالاتر پتاسیم اند،

بنابرین ساختارهای کروی کوچک تری دارند و به تناسب مقدار بیشتری اسید فایتیک محلول متصل به پتاسیم دارند(لات و اوکندن ۱۹۸۶).

این نوع فیتین محلول به صورت کمپلکس پروتئین-فیتین درون اجسام پروتئینی پراکنده اند.

محل اجسام پروتئینی حاوی فیتین در دانه ها بین گیاهان متفاوت است.

فیتین برنج و گندم ابتدا در لایه آلورون و مغز یافت می شود،در حالی که در ذرت فیتین در آندوسپرم وجود دارد(اودل و همکاران۱۹۷۲:دی بولاند و همکاران ۱۹۷۵).

به نظر میرسد در دانه های روغنی فیتین در تمام قسمت های دانه وجود دارد(اردمن،۱۹۷۶).

موقعیت و شکل فیتین در دانه ها متغیرهای مهمی اند و کارایی هیدرولیز فیتات را تحت تاثیر قرار می دهند.

فیتین به صورت کریستال های نامحلول کروی که در لایه های الیافی وجود دارد

در مقایسه با فیتینی که به صورت محلول در قسمت های زایشی دانه وجود دارد،نسبتا غیر قابل هضم است.