آریا بهداد فیدار ، پرواز به سوی آینده...

چرا از آنزیم ها در تغذیه حیوانات استفاده می شود؟

چرا از آنزیم ها در تغذیه حیوانات استفاده می شود؟

چرا از آنزیم ها در تغذیه حیوانات استفاده می شود؟

چرا از آنزیم ها در تغذیه حیوانات استفاده می شود؟

چرا از آنزیم ها در تغذیه حیوانات استفاده می شود؟

پیشرو و موفق در تولید محصولات

عرضه محصولات با برند جهانی

blank

عرضه و ارائه محصولات بیوشم آلمان

blank

خدمات دامپزشکی و تغذیه در طول دوره همکاری

آنزیم ها,تغذیه دام ,تغذیه حیوانات,قابلیت هضم,تغذیه طیور
۰Shares
۴.۷/۵ - (۸ امتیاز)

دسترسی سریع مطالب

چرا از آنزیم ها در تغذیه دام ها و حیوانات استفاده می شود؟

 


تمام دام ها برای هضم خوراک تغذیه شده از آنزیم ها استفاده می کنند.

این آنزیم ها توسط خود حیوان یا به وسیله میکروب هایی که به صورت طبیعی در دستگاه گوارش وجود دارند، تولید می شوند.

با این حال فرآیند هضم در حیوان با بازدهی ۱۰۰% صورت نمی گیرد.

خوک ها و طیور ۱۵ تا ۲۵ درصد خوراکی را که می خورند، نمی توانند هضم کنند.

زیرا اجزای خوراک حاوی عوامل ضدتغذیه ای غیر قابل هضم می باشند

فرایند هضم و یا آنزیم های خاص که ترکیبات مشخصی را در خوراک خورده شده تجزیه کنند، کمبود وجود دارد را مختل می کنند.
در بسیاری از سیستم های پرورش حیوانات، تغذیه دام ها به تنهایی بزرگترین هزینه ها را دارد.

و سودآوری حاصل از فارم می تواند قیمت تمام شده و ارزش های غذایی مواد خوراکی در دسترس بستگی دارد.

در صورتی که خوراک مصرفی نتواند به صورت موثری توسط حیوان هضم شود،

هم برای تولیدکننده و هم برای محیط زیست هزینه در بر خواهد داشت.
مکمل های دارای آنزیم های اختصاصی با افزایش هضم اجزای خوراک در هضم ارزش تغذیه ای مواد خوراکی اولیه را بالا می برند.

آنزیم های تغذیه ای به شکستن مواد ضدتغذیه ای (غیر قابل هضم مانند الیاف و فیتات) که در بسیاری از اجزای خوراک کمک می کنند.

عوامل ضدتغذیه ای و غیر قابل هضم

عوامل ضدتغذیه ای و غیر قابل هضم می توانند در هضم و گوارش طبیعی دخالت داشته باشند،

و در نتیجه تولید شیر و گوشت و بازده خوراک مصرفی را کاهش می دهند

و همچنین می توانند شروع فرایند هضم را دگرگون سازند.

آنزیم های تغذیه ای به منظور افزایش قابلیت دسترسی به نشاسته، پروتئین، اسیدهای آمینه و مواد معدنی از جمله کلسیم

و فسفر از مواد اولیه تغذیه ای به کار گرفته می شوند.

مضاف بر این آنها را می توان به عنوان آنزیم های مکمل در دام های جوان مورد استفاده قرار داد؛

چون دستگاه گوارش آنها به حد کافی تکامل نیافته، ممکن است تولید آنزیمی در آنها کافی نباشد.

آنزیم ها پروتئین هایی هستند که در نهایت هضم یا توسط حیوان دفع می گردند،

بدون اینکه اثری از آنها در گوشت یا تخم مرغ باقی بماند.

مزایای استفاده از این آنزیم ها 

 بهبود بازدهی و کاهش هزینه  با تجزیه عوامل ضدتغذیه ای امکان هضم موثرتر خوراک را برای حیوان فراهم می سازند

که منجر به تولید محصول گوشت و تخم مرغ بیشتر بر حسب کیلوگرم خوراکی مصرفی می شود.
سودمند برای محیط زیست 

با کاستن از میزان کود تولید شده و پایین آوردن میزان فسفر و نیتروژن دفعی که در نتیجه هضم و جذب بهتر مواد مغذی می باشد.

– بهبود قوام و استحکام 

با کاهش تغییرپذیری و بی ثباتی مواد مغذی در اجزای جیره موجب پایداری بیشتر خوراک مصرفی برای رشد یکنواخت گله

و تولید بیشتر تخم مرغ و تولید تخم یکسان حیوانات می شود.

– کمک به حفظ سلامتی روده 

با بهتر نمودن قابلیت هضم مواد مغذی، مواد مغذی کمتری در اختیار دستگاه گوارشی برای رشد باکتری های بیماریزا قرار می گیرد.

کدامیک از انواع آنزیم در تغذیه حیوان مورد استفاده قرار می گیرند؟
آنزیم ها بر حسب سوبسترایی که روی آن اثر می گذارند، طبقه بندی می شوند.

انواع آنزیم های مورد استفاده در تغذیه حیوان به طور معمول آنهایی هستند

که الیاف، پروتئین ها، نشاسته و فیتات را تجزیه می کنند.

کربوهیدرازها

این آنزیم ها مولکول های کربوهیدرات را به قندهای ساده تر تجزیه می کنند.

در تغذیه حیوانات می توان آنها را به طور کلی و بر اساس پلی ساکاریدهای هدف اعم از غیرنشاسته ای (الیاف) و نشاسته ای دسته بندی کرد.

 

آنزیم های تجزیه کننده الیاف

تمام مواد خوراکی اولیه مشتق از گیاهان حاوی الیاف می باشند.

الیاف تعدادی از کمپلکس کربوهیدرات های (پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای) است که در دیواره ی سلول های گیاهان یافت می شوند.

دو نوع الیاف اصلی وجود دارند: محلول و نامحلول. الیاف  از چند طریق می توانند به عنوان یک ماده ضدتغذیه ای عمل کند.

اول اینکه بعضی از مواد مغذی مانند نشاسته و پروتئین را در دیواره سلولی الیافی نامحلول به دام بیندازند.

خوک ها و طیور قادر به استفاده از این مواد مغذی نیستند،

چون آنزیم هایی که قابلیت هضم الیاف دیواره سلولی را دارند را تولید نمی کنند. 

دسته دوم، الیاف محلول می باشند که در دستگاه گوارش طیور یا خوک حل می شوند،

با تشکیل ژل های چسبنده مواد مغذی را به دام انداخته، سرعت هضم و عبور مواد خوراکی را از روده کاهش می دهند.

دسته سوم، الیافی هستند که می توانند آب را نگه داشته و مواد مغذی قابل حل در آب را به دام بیندازند.

نهایتاً الیافی که در روده توده ای ایجاد می کنند که سرعت حرکت مواد خوراکی را کم کرده،

میزان خوراک دریافتی و به دنبال آن رشد را کاهش می دهند.

دو گروه اصلی آنزیم های تجزیه کننده ی الیاف که در تغذیه حیوان مورد استفاده قرار می گیرند، زایلاناز و بتاگلوکاناز می باشند.

زایلانازها آرابینوزایلان ها بخصوص آنهایی را که دردانه های غلات و فرآورده های جانبی آنها موجودند، تجزیه می کنند.

بتاگلوکانازها هم مولکول های بتاگلوکان را که خصوصاً در گیاهان جو و جوی دو سر و فراورده های آنها معمولاً وجود دارند، تجزیه می نمایند.

سایر آنزیمهای تجزیه کننده ی الیاف هم به طور رایج در تغذیه حیوان نیز که در تغذیه حیوانات به میزان کمتری مورد استفاده قرار می گیرند،

عبارتند از: بتامانانا، پکتیناز و آلفا گالاکتوزیداز.

آنزیم های تجزیه کننده نشاسته

درجه قابلیت هضم نشاسته در مواد خوراکی گیاهی اولیه مبتنی بر گیاهان بر اساس پایداری نشاسته،

اندازه ی گرانول های نشاسته، ترکیب نشاسته بسیار متغیر است.

تفاوت ژنتیکی گیاه، شرایط رشد، برداشت، عمل آوری، خشک شدن، نگهداری و ذخیره سازی

و فرایندهای تولید خوراکی احتمالاً همگی در قابلیت تغییرپذیری هضم در نشاسته نقش دارند.
آمیلازها مولکول نشاسته را در دانه های غلات، فرآورده های آنها و برخی پروتئین های گیاهی می شکنند.

با افزایش قابلیت هضم نشاسته، آمیلازها به طور بالقوه امکان حصول انرژی بیشتر را از خوراک مصرفی خوک ها و طیور فراهم می کنند،

که در تبدیل به تولید گوشت و تخم مرغ موثر است. در جیره های خوراکی خوک های جوان، آمیلازها که به عنوان مکمل در دستگاه گوارش تکامل نیافته آنها که میزان خوراکی دریافتی آنها پس از از شیرگیری (به دلیل بلوغ آهسته در ترشح آمیلاز) کم است،

می تواند مفید واقع شود. علاوه بر این آمیلاز با داشتن مزایای حاصل از کاهش در هزینه های تغذیه ای،

امکان استفاده از غلات کمتر پخته را در جیره فراهم می سازد؛

بدون اینکه عملکرد خوک های جوان را پس از از شیرگیری به خطر اندازد.

 

پروتئازها

پروتئازها آنزیمهای تجزیه کننده ی پروتئین هستند که در تغذیه خوک و طیور برای شکستن پروتئین های ذخیره ای

در مواد خوراکی مختلف گیاهیو مواد پروتئینی ضدتغذیه ای در پروتئین های گیاهی مورد استفاده قرار می گیرند.
دانه ها بخصوص دانه های گیاهان خانواده ی لگومینه مانند سویا حاوی غلظت های بالایی از پروتئین های ذخیره ای هستند.

پروتئین های ذخیره ای پروتئین های اصلی تولید شده طی تولید دانه و ذخیره

شده به عنوان منبعی از نیتروژن جهت تکامل جنین دانه طی فرایند جوانه زنی میباشند.

این پروتئین ها می توانند به نشاسته باند شوند.

پروتئازها به تجزیه ی پروتئین های ذخیره ای کمک کرده، اتصالات غنی از انرژی نشاسته را آزاد می کنند

که براحتی توسط حیوان هضم شود.
دو عامل اصلی ضدتغذیه ای پروتئینی بازدارنده های تریپسین و لکتین ها هستند.

بازدارنده های تریپسین گیاهی خام مانند سویا یافت می شوند.

آنها می توانند هضم را از طریق بلوکه کردن آنزیم تریپسین را توسط پانکراس در روده ی باریک ترشح و به تجزیه ی پروتئین کمک می کند،

در فرایند هضم اختلال ایجاد می کنند. در حالیکه محصولات سویا را جهت کاهش مهار کننده های تریپسین و لکتین ها است،

معمولاًحرارت می دهند. حرارت دهی بیش از حد قابلیت دسترسی به اسیدهای آمینه بخصوص لیزین را کاهش می دهد.

بنابراین سویای فراوری شده حاوی مقادیری از باقی مانده ی بازدارنده ی تریپسین و لکتین هاست.

پروتئازها می توانند به منظور کاهش میزان مهارکننده های تریپسین و لکتین ها مورد استفاده قرار می گیرند.

به این ترتیب قابلیت هضم پروتئین را بالا می برند.

فیتازها

فسفر ماده ایست که برای فرایندهای متابولیسمی و تکامل استخوان در خوک و طیور مهم است.

بیشتر فسفر مشتق شده از مواد گیاهی به صورت فیتات است که شکل ذخیره ای اصلی فسفر در دانه های گیاهی است.

در گیاهان فیتاز کمپلکس هایی با مواد معدنی (از جمله فسفر و کلسیم)، پروتئین ها و نشاسته تشکیل می دهد

که آنها را غیر قابل دسترس برای جذب می نماید. در خوک و طیور آنزیم فیتاز که مولکول فیتات را تجزیه می کند، تولید نمی شود.

افزودن مکمل فیتاز به جیره اتصال فیتاز با مواد معدنی، پروتئین ها و نشاسته را آزاد می نماید؛

که پس از هضم و جذب توسط حیوان باعث جذب کند و بر تقویت عملکرد حیوان در تولید محصول گوشت و تخم مرغ موثر است.

فیتاز خطر آلودگی منابع آبی به فسفر اضافی دفع شده توسط خوک و طیور را نیز کاهش می دهد.

پیشرفت های تجاری

ورود تکنولوژی آنزیم های تغذیه ای به بازار اروپا در دهه ی ۱۹۸۰، صنعت پرورش طیور را دچار تحول نمود.

گندم و جو غلات اصلی مورد استفاده در جیره های طیور در اروپای شمالی هستند

که هر دو حاوی مقادیر بالایی از الیاف محلول اند که در روده طیور حل شده، ویسکوزیته روده را افزایش می دهند.

سطوح بالای ویسکوزیته روده وزن گیری طیور میزان هضم و جذب را کاهش و بازدهی مواد مصرفی را کم می کنند. 

به موجب ویسکوزیته بالای دستگاه گوارش هم یک مشکل عمومی است،

که منجر به شیوع بالای سوختگی های مفصل تاروس و تاول های عضله سینه که کیفیت لاشه

و ارزش بازار پسندی آن را کاهش می دهند

و نتیجه آن در رشد متغیر و تاثیر تغذیه در طیور می باشد.

ورود آنزیم های کاهنده الیاف به ویژه زایلانازها و بتاگلوکانازها مزایای به وضوح قابل رویتی را ایجاد می کنند.

با تجزیه الیاف های قابل محلول کیفیت بستر به طور قابل توجه ی بهبود یافته، هزینه های تغذیه به دلیل بهبودی قابل توجه در بازدهی تغذیه به شدت کاهش یافته و یکنواختی پرندگان افزایش می یابد.

اروپا، کانادا، استرالیا و زلاندنو بازارهایی هستند که جیره های خوک و طیور در آنها عمدتاً حاوی گندم و جو می باشند.

امروزه، قسمت عمده جیره های بر پایه گندم و جو در خوراک مصرفی طیور (مخصوصاً جوجه های گوشتی) و بچه خوک های پرورشی حاوی آنزیم های تغذیه ای زایلاناز و بتاگلوکاناز می باشد.

کاربرد آنها در جیره های بر پایه گندم و جو در تغذیه خوک ها با این حال هنوز نسبتاً محدود است.

دستیابی به موفقیت اصلی در دهه ی ۱۹۹۰ با ورود آنزیم های تغذیه ای فیتاز حاصل شد.

کلید محرک برای پذیرش فیتاز مزایای زیست محیطی آن از جمله کاهش دفع فسفر از خوک ها و طیور پرورشی بود.

به ویژه در بازار کشورهایی مانند هلند و آلمان و ایالت های مشخصی از آمریکا دراطراف Chesapeake Bay یعنی محلی که مقررات زیست محیطی در جهت به حداقل رسانی تاثیر منفی تولیدات حیوانی بر محیط زیست حکمفرما می باشد.

موقعیت ها برای فیتاز در جهت کاهش هزینه های تغذیه  به همان اندازه ی مزایای زیست محیطی طی زمان به طور قابل ملاحظه ای فراهم گردید.

فیتاز برای تولیدکنندگان مواد خوراک دام امکان کاهش مقدار فسفر معدنی که به خوراک مصرفی جهت تامین نیازهای فسفر حیوان افزوده می شد،

فراهم می نماید.

به منظور کاهش هزینه های جیره به واسطه بهبود قابلیت هضم فسفر،

فیتاز باید همراه با بهسازی هزینه های تولیدی خود با فسفر معدنی از نظر قیمتی رقابت کند.

اخیراً نشان داده شده که فیتاز از طریق افزایش قابلیت هضم انرژی، پروتئین و اسیدهای آمینه از نظر اقتصادی بسیار مفید می باشد.

متعاقباً فواید اقتصادی حاصل از مصرف فیتاز در کاهش هزینه های تغذیه ای بسیار جذاب و محرک اصلی استفاده ازآن در تغذیه در مقایسه با مزایای زیست محیطی آن می باشد.

امروزه برآورد می شود که بیش از دو سوم خوراکی مصرفی خوک و طیور حاوی فیتاز است.
در دوره های رشد اخیراً فعالیت ها بر تولید آنزیم های کربوهیدرازی در جیره های بر پایه ذرت متمرکز است.

حدود ۸۰ % خوراک مصرفی خوک و طیور بر اساس ذرت می باشد.

در حالیکه قسمت عمده ی جیره بر پایه گندم و جو در تغذیه طیور شامل فرآورده های آنزیمی کربوهیدراز است،

برآورد می شود که تنها حدود یک سوم خوراک مصرفی بر پایه ذرت طیور حاوی آنزیم های کربوهیدرازی است.

آسیا و آمریکا دارای فرصت های مناسب این بازار می باشند.
امروزه مکمل های آنزیمی به منظور کاهش هر چه بیشتر هزینه های تولیدی در حال پیشرفت و ارتقای فیتاز و کربوهیدراز در تغذیه می باشند.

این فرضیه که هر نوع آنزیم یک عامل ضدتغذیه ای را در جیره هدف قرار می دهد و با افزودن ترکیبی از آنزیم های فعال را داشته باشد،

نسبت به استفاده به تنهایی هر یک از آنزیم ها، انرژی، اسیدهای آمینه و مواد معدنی بیشتری آزاد می شود.
تجارت آنزیم های خوراک دام در یک سال متوسط حدود ۱۳ درصد در سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۸ رشد داشته است .

آنزیم های تغذیه ای در حال حاضر برای بهبود جیره ی خوک ها و طیور به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.

امروزه این بازار حدود ۶۵۰ میلیون دلار آمریکا ارزش دارد.

با این حال کاربرد آنزیم های تغذیه ای در بخش پرورش آبزیان بسیار اندک و در مورد نشخوارکنندگان وجود ندارد.

فروش در قبال تقاضا

آنزیم های تغذیه ای بازدهی محصول شیر و گوشت تولیدی را بهبود می بخشد.

بنابراین این مساله پیرو فرصت های تجاری این آنزیم ها وابسته به تقاضا برای محصول شیر و گوشت می باشد.

افزایش جهانی جمعیت و افزایش درآمدهای قابل عرضه، به خصوص در کشورهای توسعه یافته متقاضی معمول برای افزایش مصرف گوشت و تخم مرغ هستند.

تولید جهانی گوشت مرغ در سال ۲۰۰۸ حدود ۹۴ میلیون تن براورد شد

و با پیش بینی رشد تقریبی حدود ۱% درسال ۲۰۰۹ به ۹۵ میلیون تن رسید .

از سال ۲۰۰۰ یک افزایش ۴۲ درصدی را هم داشته است  .

تولید جهانی گوشت خوک هم درسال ۲۰۰۸ حدود ۱۰۴ میلیون تن بوده،

طبق پیش بینی فقط با ۲% رشد به ۱۰۶ میلیون تن در سال ۲۰۰۹ رسید.

یک رشد ۱۶ درصدی از سال ۲۰۰۰  داشته است).

پیش بینی افزایش تولید گوشت خوک در جهان با افزایش  مقدار تولید در کشور چین، نیمی از تولید گوشت خوک را در جهان برعهده دارد،

همچنین در کشورهای کانادا، مکزیک و ویتنام محاسبه شده است.

حجم خوراکی مصرفی در جهان به تنهایی از ۶۱۰ میلیون تن در سال ۲۰۰۰ به ۷۰۰ میلیون تن در سال ۲۰۰۸ افزایش داشته است.

بازدهی جهانی خوراک برای ماهی و حیوانات مزرعه ای بین سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۸ تقریباً ۱۵ درصد رشد داشته،

با این محاسبه که آمریکا، اتحادیه اروپا، چین و برزیل حدود دو سوم صنعت تولید خوراک در جهان را دارا می باشند .
آنزیم های تغذیه ای تولید (فضولات) حیوانی را هم کاهش می دهند.

بالا رفتن دغدغه های مربوط به اثرات زیست محیطی همگام با افزایش تولید حیوانی با تقاضا برای آنزیم های تغذیه ای به ویژه فیتاز که به منظور کاهش آلودگی منابع آبی به فسفر بکار می رود، را تحریک می نماید.

در حالیکه امروزه نسبت بالایی از جیره مصرفی حیوانات حاوی فیتاز هستند زمینه افزایش وارد شدن مقادیر فیتاز که خطر آلودگی به فسفر را بیشتر کاهش می دهد، ممکن رشد بیشتر در این قسمت را تقویت کند.

محرک های ارزشی

کاهش هزینه تغذیه دلیل اصلی استفاده از آنزیم ها است.

هزینه کل خوراک مصرفی در خوک و طیور حدود ۷۰ درصد محاسبه می شود.

انرژی، پروتئین و مواد معدنی مواد اولیه جیره خوک و طیور می باشند.

زیرا آنزیم ها قابلیت هضم انرژی، پروتئین و مواد معدنی را در خوراکی مصرفی بهبود می بخشند.

تولیدکنندگان خوراک دام و طیور می توانند با فرمولاسیون مجدد میزان کمتری از این مواد مغذی را استفاده کنند و هزینه ها را کاهش دهند.

حجم آنزیم های تغذیه ای افزوده شده به جیره متقابلاً وابستگی شدیدی به قیمت آنزیم

و انرژی مانند ذرت و روغن، منابع پروتئینی مانند کنجاله ی سویا و منابع فسفر معدنی مانند دی کلسیم فسفات دارد.

هنگامی که هزینه های ذرت، گندم، روغن و فسفر معدنی افزایش می یابد،

استفاده از آنزیم ها در تغذیه از نظر اقتصادی جذاب تر شده، برگشت سرمایه بیشتری ایجاد می کند.

در سال ۲۰۰۸ ارزش متناسب با آنزیم های تغذیه ای به خصوص جذابیت داشته،

به استثنای قیمت بالای روغن های خوراکی و فسفات های تغذیه ای تحریک شد.

هزینه مرتبط با روغن ها و چربی ها در سال ۲۰۰۸ در حد ۵/۲ برابر هزینه آن در سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ بود.

در سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ قیمت فسفات های تغذیه ای به سبب عدم تعادل بین عرضه و تقاضا برای کودهای فسفاتی به سرعت افزایش یافت.

به دلیل افزایش تقاضا برای تولید محصول جهت پیشرفت تغذیه در بین ملت ها

و تولید بیشتر محصول به منظور ایجاد سوخت های طبیعی و زیستی، تقاضا برای کودهای فسفاتی به شدت بالا رفت.
کیفیت اجزای تشکیل دهنده ی جیره نیز تحت فشار می باشد.

افزایش تقاضا برای نهادهها از قبیل ذرت، گندم، جو و سویا برای تهیه غذای انسانی و تولید سوخت های زیستی که به شکل صنعتی از نهاده  در کوتاه مدت آن را تامین می کنند

و باعث افزایش قیمت این اعلام می گردد. و با قابلیت هضم پائین تر مانند کاساو و ضایعات حاصل از صنایع غذایی و سوختهای زیستی به طور فزاینده ای در تغذیه در حال افزایش هستند.

برخی از این مواد اولیه دارای الیاف بالاتر و در نتیجه قابلیت هضم کمتر می باشند.

افزایش آنزیم های تجزیه کننده الیاف قایلیت دسترسی به ماده مغذی را در حیوان بهبود می بخشد،

برای تولیدکنندگان مواد خوراکی امکان انعطاف پذیری بیشتر در انواع و مقادیر بالای الیاف را فراهم می سازند

که در فرمولاسیون تغذیه ای می تواند به طور قابل اطمینان مورد استفاده قرار گیرند.

مقررات زیست محیطی: کیفیت، بازدهی و سلامت

قسمت عمده بازارهای تغذیه ای دارای یک فرایند تصویب قانونی در مکان تولید آنزیم های تغذیه ای ملزم به تهیه مدرک کیفیت،

بازدهی و سلامت قبل از ارائه به بازار هستند

تا محصولات به صورت قانونی در بازارهای تجاری به مصرف برسند.

سطح جزئیات و زمان مورد نیاز برای کسب موافقت از بازاری به بازار دیگر تغییر می کند.
اتحادیه اروپا در میان بیشترین تنظیم بازارها به چشم می خورد.

در اتحادیه اروپا آنزیم های تغذیه ای باید تحت مقررات EC 1831/2003 به تصویب برسند.

هدف اصلی آن تضمین این نکته است که آنزیم تغذیه ای مورد تصویب برای مصرف در اتحادیه اروپا برای حیوان مورد نظر سالم و همچنین به منظور فرآوری و جهت مصرف سالم می باشد.

هر آنزیم باید تحت یکسری آزمایشات جهت اثبات سلامت آن قرار گیرد. علاوه بر این، داده های مورد نیاز جهت حمایت از بازدهی آن در حیوان یا حیوانات هدف که منظور ماست، می باشد.

داده های در ارتباط با سلامت، کیفیت و بازدهی در یک سابقه نشان داده می شوند

که توسط EFSA (انجمن سلامت خوراک اروپا) دوره می شود.

شرایط مصرف برای آنزیم های تغذیه ای به واسطه یک مقررات حاکم در ژورنال رسمی به چاپ می رسد.

یک فهرست خلاصه شده از آنزیم های تغذیه ای تحت حاکمیت در بخش افزودنی های خوراکی ثبت شده که توسط وبسایت کمیسیون اروپایی انتشار یافته است.

آنزیم ها به عنوان افزودنی های زئوتکنیکی دسته بندی می شوند که وضعیت تغذیه حیوان را بهبود می بخشند.

فرآیند تصویب در اتحادیه اروپا بطور معمول دو سال به طول می انجامد.
از طرف دیگر نیازها و فرآیند تصویب برای مثال در کشور مکزیک معمولاً با سخت گیری کمتری همراه است.

در حالیکه یک پرونده حامی کیفیت، سلامت و بازدهی محصول مورد نیاز است، معمولاً فرایند تصویب قانونی حدود ۶ تا ۹ ماه به طول می انجامد.
در طی زمان مقررات زیست محیطی برای آنزیم های تغذیه ای به طور فزاینده ای سخت تر می شود.

چه کسانی در کار آنزیم های تغذیه ای هستند؟

در زمان نگارش این متن ۴ کمپانی نقش اساسی در تولید آنزیم های تغذیه ای دارند.

 شرکت تغذیه ی حیوانات دانیسکو نووزایم های/دی اس ام و بی آی اس اف وکمپانی آدیسو که برآورد می شود ۷۰ درصد بازار را در اختیار دارند.

تعداد زیادی در بخش باقی مانده بازار وجود دارند از جمله: AB Vista, و Alltech, Beldem, Chemgen, Kemin

و یک تامین کننده گروهی از کشور چین. شرکت دانیسکو (انگلستان) یک واحد تجاری دانمارکی می باشد

که بازار مواد اولیه خاص را به رهبری خود دارد.

تغذیه دام دانیسکو (سابقاً Finnfeed International Ltd)

پیشرو در توسعه آنزیم های تغذیه ای در دهه ۱۹۸۰ بوده است.

محصولات آنزیمی آن معمولاً شامل فیتازی با نام تجاری فیزایم ایکس پی و طیفی از فرآورده های آنزیمی حاوی کربوهیدراز

و پروتئاز مانند آویزایم (طیور) و رونوزایم (خوک ها) و گریندآنزیم (خوک و طیور) می باشند.
نووزایم ها (دانمارک) و دی اس ام (هلند) در سال ۲۰۰۱ طی یک استراتژی واحد شکل گرفتند.

دی اس ام مسئولیت فروش، بازاریابی آنزیم های تغذیه ای گروه نووزایم  را برعهده دارد.

نووزایم هم مسئولیت ترویج محصول و هم مسولیت تحقیق و توسعه را عهده دار است.

و به شکل واحدی مورد نظر تغذیه خوک، طیور و حیوانات خانگی را پوشش می دهد.

جایگاه تولیدی آنها شامل فرآورده های آنزیمی تغذیه ای می باشد از جمله یک پروتئاز (رونوزایم پرواکت )، یک فیتاز (رونوزایم پی) و چندین محصول تجاری بر پایه کربوهیدراز که تحت عنوان رونوزایم و روکسازیم می باشد.

نووزایم فروش ۷۴۴ میلیون DKK از آنزیم های تغذیه ای در سال ۲۰۰۸ گزارش نمودند .
شرکت های سردمدار تولید کننده مواد شیمیایی در جهان آنزیم های تولیدی بی آی اس اف شامل ناتافوس (فیتاز) و ناتاگرین (کربوهیدراز) می باشند. قسمت عمده فروش آنزیم تغذیه ای معمولاً در بخش فیتاز است.
کمپانی آدیسو (فرانسه) تولید کننده تخصصی آنزیم، اسیدهای آمینه، ویتامین ها و مواد معدنی برای صنعت تغذیه ی دام می باشد.

معمولاً جایگاه تغذیه دام شامل روابیو اکسل (کربوهیدراز) و روابیو مکس (کربوهیدراز و فیتاز) است.

بخش اعظم فروش آنزیم های تغذیه ای شرکت آدیسو معمولاً در بخش کربوهیدرازها می باشد.

آنزیم ها چگونه در تغذیه مورد استفاده قرار می گیرند؟

آنزیم ها را می توان به یکی از این دو روش به جیره خوراکی افزود.

یکی از روش های فرمولاسیون مجدد جیره به منظور کاهش هزینه های مربوط به تغذیه و حفظ حداقلی رشد،

تولید تخم مرغ و ضریب تبدیل خوراکی است:

برای مثال جایگزینی مقداری از گندم، جو یا ذرت با اقلام ارزان تر، الیاف بالاتر در محصولات جانبی و یا کاهش سطح چربی افزوده شده در جیره.

روش دوم آنزیم به فرمول استاندارد تغذیه ای افزوده شده و هدف رسیدن به رشد،

تولید تخم بیشتر و ضریب تبدیل غذایی بهتر ارائه شده باعث تولید با کیفیت بهتر و قابلیت دسترسی جیره مصرفی می شوند.
در عمل مقادیر معادل مواد مغذی برای حداقل نمودن فرمولاسیون جیره در اکثر موارد برای فرآورده ی آنزیمی اختصاص می یابد.

از مطالعات حیوانی چنین حاصل شده که این مقادیر معادل مواد مغذی معمولاً برای فسفر، کلسیم، پروتئین، اسیدهای آمینه و انرژی می باشد.

مقادیر معادل مواد مغذی کمترین مقدار برای مواد مغذی را که با استفاده از آنزیم آزاد می شوند، تعیین می کنند.
علاوه بر این که به جیره غذایی افزوده می شوند بایستی باید در بدن حیوان فعال باشند،

در زمان ماندگاری پایدار و با مواد معدنی، ویتامین ها و سایر مواد اولیه خوراکی مصرفی سازگار باشند، و موثر واقع شوند.

به همان نسبت باید این آنزیم ها که طی تولید در دماهای بالا پایدار، سالم و به آسانی قابل فراوری بوده، تا ساختار آنها در کل پروسه مخلوط شدن با خوراکی مصرفی حفظ گردد.

نگاهی به آینده

صنعت تولید حیوانی یک جریان پیوسته می باشد.

نهاده های خوراکی مصرفی، ژنتیک حیوانی، چالش های در ارتباط با بیماری و تقاضاهای مصرف کننده

تنها تعدادی از عواملی هستند که بطور پیوسته در حال تغییر و چالشهای جدید در صنعت تغذیه هستند.
پیش بینی می شود که جمعیت جهان از ۷/۶ میلیارد نفر (۲۰۰۹) به ۱/۹ میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰ میلادی افزایش یابد که بیشتر این رشد در کشورهای در حال توسعه می باشد.
با تغذیه بیش از یک سوم ماه  سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) پیش بینی می کند که بیش از ۷۰ درصد خوراکی مورد نیاز تولید می گردد. تولید گوشت باید به بیش از ۲۰۰ میلیون تن افزایش یافته

و به میزان کلی ۴۷۰ میلیون تن تا سال ۲۰۵۰ برسد. که ۷۲% آن در کشورهای در حال توسعه مصرف می شود

و ۵۸% بیش از زمان حال می باشد .

کشورهای پربازده 

در مورد کشورهایی که گفته می شود پتانسیل قابل توجهی برای رشد تجارت در میان مدت دارند،

بازار کشورهایی از قبیل برزیل، روسیه، چین و هندوستان احتمالاً به طور فزاینده ای جذابیت دارند.

عوامل مختلفی در رشد این بازارها دخیل هستند.

برای مثال در روسیه واردات از آمریکا با افزایش در پرورش خوک ها و طیور خانگی جایگزین شده است.

در مجموع افزایش مصرف گوشت در کشورهای در حال توسعه بخش عمده ای از پروژه رشد جهانی را انتظار داریم.

در چین و هند افزایش رشد ثروت اقتصادی توام با رشد جمعیت انسانی تقاضا برای گوشت خوک و طیور را بالا می برد.

در حال حاضر نیمی از مصرف جهانی گوشت خوک در کشور چین صورت می گیرد.

برزیل به توانایی تولید گوشت طیور با قیمت بسیار پائین ادامه داده،

فرآورده های تجاری مربوط به ماکیان را برای بازارهایی مانند اتحادیه اروپا جذاب می نماید.

اهمیت تامین بازارهای بین المللی گوشت به میزان قابل ملاحظه ای افزایش خواهد یافت

و انتظار می رود که یک سوم کل صادرات جهانی گوشت تا پایان ۲۰۱۸ را برعهده گیرد.
بخش های جدید بازار از جمله پرورش آبزیان و بخش پرورش گاو شیری فرصت های بیشتری برای آنزیم های تغذیه در اختیار می گذارد.

رشد جمعیت و تغییر در عادات غذایی دلیل افزایش تقاضا برای مصرف ماهی و فرآورده های مربوط به آن است.

منطقه آسیا و اقیانوسیه دارای بازارهای گسترده ای برای شیلات و پرورش آبزیان در شرایط تولید می باشد.

چشم اندازها برای این آنزیم ها در پرورش آبزیان قسمت عمده ترکیب جیره های آبزیان با منبع پروتئینی مشتق از گیاهان، هزینه های تغذیه را به شدت کاهش و موجب بالا رفتن فشار برای رشد پرورش جهانی ماهی و خوراک های دریایی برای مصرف خوراکی حاوی ماهی می شود.
برای بخش گاو شیری، به حداکثر رساندن تولید شیر از علوفه کلید محرکی برای سودآوری فارم پرورشی می باشد.

توسعه فرآورده های آنزیمی می تواند به سادگی، به صورتی سالم و اقتصادی به علوفه فارم افزوده شوند همراه با بهبود قابلیت هضم فرصت جدید دیگری برای تولید کنندگان آنزیم فراهم نماید.

مثل نووزایم ها برای اولین بار یک فرآورده آنزیمی از گیاهان برای نشخوارکنندگان در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ تولید کرده اند .
آینده برای فناوری هایی از جمله آنزیم های تغذیه ای بسیار روشن است.

آنزیم های تغذیه ای نقش عمده ای در حمایت از تاثیر رشد در فرآورده های خوراکی با منشا دامی ایفا می کنند

که لازم است در سطح جهان در یک روش سالم، در دسترس و قابل دوام عرضه شوند.

 


 

آریا بهداد فیدار ، برترین تولید کننده انواع کنسانتره طیور گوشتی ، تخم گذار ، بوقلمون در ایران مفتخر است محصولات با کیفیت خود را از بهترین و باکیفیت ترین مواد آلمانی تهیه و تولید می کند.

خرید کنسانتره طیور

تغییر میزان مصرف جیره های متنوع تامین مواد مغذی شامل ویتامین ها ، مواد معدنی و اسیدهای آمینه

کنسانتره بیومیکس فید

دارای پریبیوتیک و محرک های رشد گیاهی جهت تقویت سیستم ایمنی و رشد بهتر پرزهای روده
خرید محصول
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک
اطلاع از
guest

3 نظرات
بیشترین رای داده شده
جدیدترین قدیمی ترین
بازخوردهای داخلی
نمایش تمام نظرات
رفیعی
رفیعی
اسفند ۱۴, ۱۳۹۸ ۳:۲۰ ب٫ظ

سلام میخواستم یک مقاله راجع به ثبات انزیم های دریایی به من معرفی نمایید؟

علی قادری
علی قادری
خرداد ۱۲, ۱۳۹۹ ۴:۱۵ ب٫ظ

سلام چرا قابلیت هضم باید در خوراک بالا باشه؟

مزایای کنسانتره بیومیکس فید

کنسانتره 2.5 درصد جوجه گوشتی

مواد با کیفیت Biomixfeed مزایای ثابت شده ای را برای جوجه ها، پولت ها،مرغ های مادر، جوجه های گوشتی، بوقلمون ها، اردک ها و غازها فراهم می کند

کنسانتره طیور

رادین فیدار فردا ، پرواز به سوی آینده

مشاوره خرید کنسانتره طیور

به منظور مشاوره جهت تهیه و استفاده از کنسانتره های تولیدی شرکت به صورت عمده بر روی پیوند زیر کلیک کنید.

3
0
دوست داریم نظرتونو بدونیم، لطفا دیدگاهی بنویسیدx
blank

ورود به سایت رادین

برای استفاده از خدمات ابتدا وارد حساب خود شوید.