واکسن آنفولانزا برای طیور

آنفولانزا یک تهدید بسیار مهم در سرتاسر جهان برای صنعت طیور است .

از آنجا که این ویروس در جمعیت پرندگان وحشی یافت می شود، می تواند به آسانی انتشار یابد و به شکل های جدید جهش پیدا کند.

پاسکال پائولت مدیر بازاریابی طیور در یک شرکت معتبر واکسن سازی که واکسن آنفولانزا تولید می کند ،می گوید:

این پتانسیل می تواند باعث اختلال شدید در صنعت طیور و تجارت جهانی شود .

هم اکنون حداقل ۵ نوع واکسن آنفولانزا مرغ در بازار وجود دارد .

یکی از آنها که به صورت گسترده گسترش یافته است،توسط یک تیم از محققان در دانشگاه منهتن ایالت کانزاس ارائه شده است .

AveMex مستقر در مکزیکوسیتی ،منابع مالی را برای مطالعات توسعه ای فراهم کردند و تا کنون یک نوع از واکسن به نام NDV-H5Nx را تایید کردند و در مکزیک و مصر گسترش دادند.

جورجن ریچت مدیر مرکز امنیت داخلی ایالات متحده مرکز نظارت بر ظهور بیماری هایی مشترک حیوان و انسان در ایالت کانزاس توضیح می دهد که این واکسن زنده نوترکیب است و پاسخ ایمنی بسیار قوی ایجاد می کند.

آقای ریچت با همکاری ونجونما استادیار مرکز تشخیص پزشکی و پاتوبیولوژی ایالت کانزاس ،و ادولف رئیس بهداشت جهانی و موسسه پاتوژن های نو ظهور در بیمارستان Mount sinai نیویورک ،تولید واکسن ها را توسعه دادند.

NDV-H5Nx در برابر ویروس بیماری نیوکاسل و همچنین آنفولانزا محافظت می کند.

و با DIVA سازگار است ( DIVA این اجازه را می دهد که حیوانات واکسینه شده از حیوانات آلوده متمایز شوند.)

،که آقای ریچت می گوید ،آن یک فاکتور حیاتی در حفظ بازار صادرات طیور در طول شیوع بیماری های آینده است .

وی همچنین می توانیم سریعا واکسن هایی را علیه سویه های جدید تولید کنیم .

انواع واکسن های طیور

واکسن های زنده ضعیف شده

واکسن  زنده ضعیف شده حاوی میکروب های زنده ای است که ضعیف شده است.

بنابراین نمی تواند باعث بیماری شود. آنها نزدیکترین چیز به آلودگی طبیعی هستند

و بنابراین پاسخ قوی سلولی و آنتی بادی را ایجاد می کند و اغلب یک دوز می تواند ایمنی برای تمام عصر ایجاد کند.

تولید آنها برای ویروس های خاص نسبتا آسان است ، اما تولید آنها علیه باکتری ها بسیار دشوار است ،

زیرا باکتریها هزاران ژن دارند . با این حال تکنولوژی DNA نوترکیب ممکن است بتواند مورد استفاده قرار بگیرد.

جنبه های منفی واکسن های ضعیف شده به شکل بیماری زا تبدیل شوند وجود دارد.

همچنین نمی توان آنها را به طور ایمن در کسانی که دارای سیستم ایمنی ضعیف و یا آسیب دیده هستند استفاده کرد.

واکسن های غیرفعال شده

واکسن های غیر فعال شده به وسیله کشتن میکروب های مولد بیماری بوسلیه مواد شیمیایی ،گرما یا تشعشع ایجاد می شوند.

آنها بسیار پایدارتر و ایمن تر از واکسن های زنده هستند ، چرا که میکروبهای مرده نمی توانند به حالت بیماری زا تبدیل شوند .

واکسن های طیور غیر فعال شده را می توان به راحتی بر روی یک قالب یخ ذخیره و حمل و نقل کرد ،گرچه برخی از آنها نیاز به نگهداری در یخچال دارند .

با این حال ، بیشتر واکسن های غیرفعال شده ،پاسخ سیستم ایمنی ضعیف تری در مقایسه با واکسن ها زنده تحریک می کنند ،بنابراین معمولا برای حفظ ایمنی باید چندین دوز مصرف شود.

واکسن های Subunit

این واکسن ها به جای کل میکروب حاوی تنها آنتی ژن هایی هستند که سیستم ایمنی را بهتر تحریک می کنند .

از آنجا که واکسن های Subunit  حاوی تمام ملکول هایی که میکروب پاتوژن را تشکیل می دهند نیستند و به همین دلیل احتمال واکنش های جانبی کمتر است .

با این حال ،تولید این واکسن ها پیچیده و وقت گیر است ،زیرا نیاز به شناسایی آنتی ژن هایی هستند که بهترین تحریک سیستم ایمنی را ایجاد می کنند .

واکسن های کونژوگه نوع ویژه ای از این واکسن ها هستند،

که دانشمندان آنتی ژن ها یا توکسوئید ها را از یک میکروب به پوشش خارجی آنها متصل می کنند،

که در نتیجه آنتی ژن ها را پوشش می دهد و پنهان می کند.

واکسن های توکسوئیدی

واکسن های توکسوئیدی زمانی استفاده می شوند که سموم باکتری ها عامل اصلی بیماری زایی آنها باشد.

دانشمندان توکسین ها را با استفاده از تیمار آنها با استفاده از فرمالین ، محلول فرم آلدئید و آب استریل غیر فعال می کنند

و سپس این توکسوئید ها برای استفاده در واکسن ها ایمن هستند.

زمانی که سیستم ایمن واکسن حاوی توکسوئید بی ضرر را دریافت می کند ،

آنتی بادی هایی را تولید می کند که بر روی توکسین ها قفل شده و آنها را بلوکه می کند.

واکسن های DNA

زمانی که ژن های میکروب مورد بررسی قرار گرفتند ، دانشمندان توانستند واکسن های DNA را علیه آنها تولید کنند.

محققان دریافتند زمانی که ژن های مربوط به آنتی ژن های میکروب وارد بدن می شوند ،

تعدادی از سلول ها DNA  را دریافت می کنند .

سپس DNA این سلول ها را برای ایجاد ملکول های آنتی ژن هدایت می کند.

سلول ها آنتی ژن ها را ترشح می کنند و آنها را روی سطوح خود ظاهر می کنند .

به عبارت دیگر ،سلول های بدن را به کارخانه تولید واکسن طیور تبدیل می کنند

و باعث ایجاد آنتی ژن های لازم برای تحریک سیستم ایمنی می شوند.

واکسن های وکتور نوترکیب

واکسن های وکتونوترکیب مشابه با وکسن های DNA واکسن های تجربی هستند ،

اما در آنها از یک ویروس یا باکتری ضعیف شده به عنوان حامل (وکتور) برای انتقال DNA به سلول های بدن استفاده می شود. 

واکسن های نوترکیب غیر زنده 

این واکسن ها از تکنولوژی تولید پلت فرم با استفاده از سیستم بیان RNA ویروس استفاده می کنند .

فرآیند تولید شامل قرار دادن ژن خارجی در یک چارچوب واحد برای ایجاد توالی مدل نوترکیب است .

پلت فرم تولید ممکن است بر اساس سیستم های بیان RNA ،

وکتورهای کلونینگ DNA یا ویروس های مختلف ،وکتورهای بیانی باکتریایی یا گیاهی باشد.

در حالی که واکسیناسیون طیور می تواند یک ابزار مهم برای کاهش خسارت ناشی از آلودگی آنفولانزا باشد،

سایر ابزارها نیز باید استفاده شوند .

واکسیناسیون باید با نظارت بر بیماری ها و طرح های ریشه کن کردن آنها همراه باشد ،

اما این گام مثبت که چندین واکسن طیور علیه آنفولانزا است ،هم اکنون در دسترس است.