پرورش مرغ تخمگذار

مقدمه

در مرغداری ها مکان های پرورش مرغ های تخمگذار باید طوری طراحی و محافظت شوند که تا حد امکان از مواجهه با سالمونلا و سایر عوامل بیماری زا دور باشند.

نقشه و طراحی مرغداری و محیط اطراف آن باید به گونه ای باشد که در آن انجام نظافت و ضدعفونی بخوبی امکان پذیر گردد

و متعاقب آن باید با رعایت فواصل زمانی بهداشتی کافی و خالی نگه داشتن سالن ها موجب اختلال و شکست در چرخه آلودگی شد.

۱- محافظت از مرغداری 

طراحی این مکان باید به صورتی باشد که تاحد امکان مانع از ورود عوامل بیماری از به درون آن شود.

نکات زیر باید با دقت رعایت شوند:

♦ دسترسی به درون محیط مرغداری باید محدود و مشخص باشد .

تا از ورود نابجای افراد متفرقه ، حیوانات دیگر و ماشین آلات جمع آوری تلفات مرغداری ممانعت به عمل آید .

♦ در ورودی هر سالن در صورت امکان باید مکانی را طراحی و ایجاد نمود

که در آنجا جریان هوا مسدود بوده و ترجیحا مجهز به دوش باشد.

این مکان باید طوری طراحی گردد که براحتی مورد استفاده کارکنان قرار گیرد

و بتوانند از لباس ویژه کار (لباس سرتاسری ، کلاه و چکمه) استفاده نمایند.

در این محل باید اصل جدا بودن بخش پاک از بخش آلوده رعایت گردد

و دارای امکانات شستشوی دست ها مجهز به سیستم های کنترل غیر دستی ، آب داغ ، صابون ، حوله و دو سطل زباله باشد.

موارد یاد شده باید از لحاظ تعمیرات و نظافت همواره در وضعیت مناسبی باید قرار داشته باشند.

اطراف هر سالن باید به لحاظ نظافت در وضعیت مطلوبی باشد.

♦ داخل محوطه پرورش ، تجهیزات به کار گرفته شده برای سرویس دهی به هر سالن باید مخصوص همان سالن باشد.

♦ تامین دان برای پرندگان می باید تا حد امکان بصورتی باشد که از گردش وسایل نقلیه خارجی در محوطه پرورش جلوگیری شود.

این ماشین آلات را باید در مسیر خاصی در جلوی ورودی اتاق تعویض متوقف کرد.

♦ تمام اقدامات و پیش بینی ها باید به طریقی اتخاذ گردند تا حد امکان دسترسی پرندگان آزاد ، جوندگان و حشرات را محدود نماید.

در نظافت مرغداری ها موادی انتخاب می شوند تا اجرای پاک سازی و ضدعفونی را تسهیل کنند .

تهویه هوا ، آبخوری ها ، سیستم غذادهی ، جمع آوری تخم مرغ و مدارهای تخلیه فاضلاب باید تا حد امکان به سهولت در دسترس باشند

و قطعات آنها براحتی قابل جداسازی باشد.

⇐⇐⇐⇐⇐⇐⇐⇐« مطالعه مطلب نیپل آبخوری و اندازه گیری جریان آب در مرغداری »⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒

تا بدین طریق پاک سازی و ضدعفونی موثری اعمال گردد.

زمانیکه بخواهیم ترشحات و مواد دفعی پرندگان داخل سالن را خشک نمائیم

باید دقت کنیم تا تلاطم و آشفتگی هوا به حداقل میزان خود برسد.

کف سالن ها باید از مواد سخت ، نشت ناپذیر و غیرقابل نفوذ به آب ساخته شود.

دیوارهای داخلی سالن باید کاملا صاف بوده تا بتوان آنها را به آسانی پاکسازی و ضدعفونی کرد.

⇐ مرغداری هایی با چندین سالن 

طراحی داخلی باید به گونه ای باشد تا بتوان بطور مطلوب و موثر سالن را پاکسازی و گندزدایی نمود.

در مورد مرغداری های دارای مرغ های تخمگذار ، طراحی داخلی به ویژه برای رفت و آمد کارکنان باید به گونه ای باشد

که هر سالن به صورت یک واحد مجزا تقی شود.

⇐⇐⇐⇐⇐⇐⇐⇐« مطالعه مطلب  مدیریت مرغ های تخم گذار »⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒

در این میان استثنائی وجود دارد ، تنها محل مشترک ، تسمه های حمل کننده تخم مرغ هستند که می باید تمهیداتی اندیشیده شود

تا انتقال آلودگی بین مکان ها از این محل نیز محدود گشته و تا حد امکان کاهش یابد.

۲ – مبارزه علیه حامل های آلودگی در مرغداری های تخمگذار

سالن ها و محیط اطراف آنها باید برنامه منظمی برای کنترل جوندگان از جمله موش های صحرایی داشته باشند.

همچنین باید از کنترل حشرات اطمینان حاصل نمود.

کلیه گزارشات مربوط به زمان و نحوه اجرای برنامه های کنترلی علیه جوندگان و حشرات می باید به طور کامل ثبت و نگهداری شوند.

تجهیزاتی که به طور بالقوه می توانند حامل باکتری سالمونلا باشند باید قبل و در حین استفاده به طور کامل تمیز و ضد عفونی شوند.

⇐⇐⇐⇐⇐⇐⇐⇐« مطالعه مطلب  کنترل سالمونلا در طیور »⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒

الف) کنترل مگس در مرغداری های تخم گذار ( ناشی از مدفوع مرطوب) 

ازدیاد و تکثیر مگس در این نوع از مرغداری ها به دو طریق قابل کنترل است :

♦ خشک کردن مدفوع قبل از جمع آوری و ذخیره سازی آن موجب ممانعت از تماس مگس آلوده به مدفوع ، با تخم مرغ های موجود در سالن می شود.

♦ ضدعفونی کردن ترشحات و مدفوع با استفاده از حشره کش های از بین برنده نوزاد حشرات که به همراه حشره کش های ضدمگس های بالغ مصرف می گردند.

اجرای دستورالعمل زیر منجر به کنترل جمعیت مگس ها در سطح قابل قبولی می گردد.

۱ ) نظارت بر جمعیت مگس ها 

با استفاده از تله حشرات با کاغذ چسبناک انجام می پذیرد .

برای این کار می توان دو رول از این نوع کاغذ را در طول یک سوم اول و یک سوم دوم راهروی مرکزی در ارتفاع دو متری قرار داده

و هر هفته ۵۰ سانتی متر از طول کاغذ را باز کرد.

۲ ) از  بین بردن نوزاد حشرات

♦ استفاده از حصیر در فضای زیر قفس ها برای جمع آوری و ترشحات مواد دفعی ،

در زمان تخلیه باید مجددا نسبت به آغشته نمودن مجدد حصیر به یک محلول حشره کش لارو کش اقدام نمود

( باید توجه داشت که این کار نباید در حضور پرندگان انجام شود).

♦ اسپری حشره کش و لاروکش بر روی ترشحات مدفوعی در مواقعی که مدفوع در زیر حصار فلزی جمع آوری می شود.

این اقدام یک بار در ماه انجام می گیرد.

۳ ) از  بین بردن حشرات بالغ

اگر تعداد مگس های در تله افتاده طی مدت یک هفته از ۵۰ عدد در هر تله تجاوز نماید، مبارزه علیه حشرات بالغ ضرورت می یابد.

نتیجه گیری روش های کنترل مگس

در روند اجرای کنترل حشرات ، اولویت با از بین بردن نوزاد حشرات (در ترشحات و مواد دفعی ) می باشد.

و باید در بدو شروع هر دوره ازدیاد مگس به کار گرفته شود.

اغلب اوقات ترشحات و مواد دفعی حداقل دو بار در هفته از سالن ها خارج می شوند .

بنابراین اقدامات کنترلی در جهت کاهش گسترش لاروها در مدفوع ضروری می نماید تا مانع از ازدیاد اشکال بالغ در سالن گردد.

ب) کنترل کنه ها

امروزه کنترل کنه ها با استفاده از محصولات حشره کش در حضور مرغان تخمگذار امکان پذیر است.

اجرای این روش نیازمند تجهیزات خاصی است که می باید در انطباق با استانداردهای حفاظتی توسط تولید کنندگان این محصولات توضیح داده شود.

۳ – کنترل منابع ورودی

الف) آب آشامیدنی

در مواردی که شبکه آبرسانی به مرغداری خصوصی است باید آب آشامیدنی حداقل هر شش ماه با معیارهای باکتریولوژیک زیر بررسی شود

و در مواردی که شبکه آبرسانی عمومی باشد.

کنترل آن حداقل به طور سالیانه انجام گیرد.

این بررسی و کنترل ها بر اساس معیارهای باکتریایی زیر انجام می شود:

♦ انتروکوکسی : عدم وجود در ۱۰۰میلی لیتر

♦ اشریشیاکلای : عدم وجود در ۱۰۰ میلی لیتر

♦ سالمونلا : عدم وجود در ۵ لیتر

ب) خوراک

از جمله مواردی که همواره باید در راس اقدامات پیشگیرانه قرار گیرد احتمال انتقال آلودگی به مرغ ها از طریق خوراک می باشد.

در ارتباط با مرغداری های تخم گذار که دارای بیش از ۸۰ هزار پرنده هستند.

نمونه گیری از جیره های آماده ، در هر بار تحویل صورت گرفته و نیز به مدت ۴ ماه در شرایط مطلوب و مناسب نگه داری شوند

تا در صورت نیاز بررسی آلودگی های احتمالی مقدور گردد.

ج) پسماند و فاضلاب ها

برای ممانعت از گسترش آلودگی باید دفع صحیح پسماندها و فاضلاب ها مدیریت شوند.

جمع آوری و دفع فاضلاب مرغداری باید به گونه ای مدیریت شود تا از احتمال گسترش آلودگی به گله های مجاور ممانعت به عمل آید.

۴ – پاکسازی و ضدعفونی

پس از خارج سازی پرندگان ، انجام روند پاکسازی ، ضدعفونی و رعایت فواصل بهداشتی امری الزامی است.

ترشحات و مواد دفعی باید قبل از پاکسازی و ضدعفونی به طور کامل زدوده شوند.

سپس ماشین آلات و تجهیزات حمل کننده ترشحات و مواد دفعی باید گندزدایی شوند.

باید توجه داشت که نگه داری و دفع پسماندهای پرندگان و آب حاصل از شستشو نباید منبع آلودگی برای محیط زیست باشد.

آبی که برای پاکسازی مورد استفاده قرار گرفته باید به چاه یا شبکه پسماندها تخلیه شود.

پاکسازی و ضدعفونی کردن مرغداری و متعلقات آن و نیز تجهیزات مرغداری بر مبنای دستورالعمل از پیش نوشته شده

و به وسیله یک ماده ضدعفونی کننده مناسب به خوبی انجام پذیر است.

در این دستورالعمل همچنین باید اقدامات کنترلی در مورد مبارزه علیه حشرات موذی ،

انواع خاصی از جوندگان ، حشرات و کنه ها صورت گیرد.

در نهایت گند زدایی محیط اطراف سالن ها باید طبق روش های مذکور در سایر مقالات این سایت انجام پذیرد.