Fe (آهن) ماده معدنی کمیابی است که اغلب با ورزش مرتبط است.

آهن در بدن به عنوان بخشی از مولکول “هم” در هموگلوبین گلبول قرمز مطرح و شناخته شده است.

در اوایل سال ۱۸۸۶ نشان داده شد که هموگلوبین اسب حاوی ۰.۳۳٪ آهن است،

تقریباً ۶۷٪ از آهن بدن در گلبول های قرمز خون به شکل هموگلوبین موجود است،

زمانی که گلبول قرمز می میرد آهن موجود در هِم آزاد می شود و از آن برای ساخت گلبول قرمز جدیداستفاده می کند.

بنابراین این یک چرخه پایداراست ، و به ندرت از دست دادن آهن در بدن وجود دارد، اما استثناهایی در این مورد وجود دارد:

اسب های دچار آلودگی انگلی شدید، اسب های مبتلا به EIPH (خونریزی ریوی ناشی از ورزش) و اسب های مبتلا به زخم و فرسایش در مخاط معده که منجر به از دست دادن خون می شود.

پراکسیدازها و کاتالازها و سیتوکروم ها نیز ترکیبات حاوی آهن در بدن هستند که سیتوکروم ها مانند هموگلوبین در انتقال اکسیژن از طریق الکترونها در ارتباط هستند.

برای سنتز هموگلوبین آهن مورد نیاز است و جزء گلبول قرمز است که اجازه می دهد اکسیژن به بافت ها منتقل شود.

اولین علامت مرتبط با کمبود آهن کم خونی است.

کم خونی زمانی رخ می دهد که تعداد گلبول های قرمز کاهش یابد که می توان آن را با تعداد گلبول های قرمز یا غلظت هموگلوبین اندازه گیری کرد.

که ممکن است در اثر از دست دادن خون، تخریب یا عدم تولید گلبول های قرمز ایجاد شود.

کم خونی به دو دسته ترمیم شونده یا غیر ترمیم شونده طبقه بندی می شود.

کم خونی مرتبط با کمبود آهن کم خونی هیپوکرومیک میکروسیتیک است.

با این حال، شواهد کمی وجود داردکه در واقع رژیم های فقیر از آهن منجر به این کم خونی می شود.

طبق مطالعات انجام شده، اسب‌هایی که مکمل حاوی آهن دریافت کردند، سطوح آهنی نرمال برای اسب‌های بالغ داشتند.

تعداد بسیار کمی از اسب‌های مکمل خورده مورد بررسی شواهدی از کم خونی داشتند

و آن‌هایی که هماتوکریت در حالت استراحت کمتر از ۳۴% داشتند (که به عنوان کم‌خونی تعریف می‌شود) هیچ شواهدی مبنی بر اختلال در وضعیت آهن نشان ندادند.

این سناریو اغلب اتفاق می افتد و به ندرت پیش می آید که اسبی با هماتوکریت کاهش یافته به آهن مکمل پاسخ دهد.

لارنس و همکاران (۱۹۸۷) هنگامی که اسب‌چه هابا میزان بالای ۳۲۲ میکرومینرال سطح آهن تغذیه شدند، نتوانستند افزایش هموگلوبین، هماتوکریت یا آهن سرم را نشان دهند.

هماتوکریت پایین نشان دهنده عفونت، بیماری سیستمیک با درجه پایین یا حتی وضعیت مرزی ویتامین B است.

مایر (۱۹۸۷) پیشنهاد کرد که آهن مورد نیاز اسب ۵۰۰ کیلوگرمی به ترتیب ۵۰۰، ۶۰۰ و ۱۲۰۰ میلی گرم در روز برای ورزش های سبک، متوسط ​​و سنگین است.

سطوح بالای مکمل آهن ممکن است بر در دسترس بودن سایر مواد معدنی در رژیم غذایی تأثیر بگذارد.

لارنس و همکاران (۱۹۸۷) گزارش داد که سطوح بالای مکمل آهن در رژیم غذایی (۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) روی سرم و کبد را کاهش می دهد.

با این حال، Pagan (1998b)، هیچ ارتباطی بین محتوای آهن و هضم مواد معدنی در رژیم های غذایی با طیف وسیعی از محتوای آهن (۱۲۷-۷۵۳ ppm) نشان نداد.

بیشتر آهن در این مطالعه مکمل نبود و احتمالاً به شکل اکسید آهن بود.