عناوین مطلب
تقش ریز مغذی ها در تغذیه اسب
در حالی که آب و سایر درشت مغذی ها مانند کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها اکثریت رژیم غذایی اسب ها را تشکیل می دهند،
ریز مغذی ها نیز اهمیت کمتری ندارند.
ویتامین ها و مواد معدنی بخش بسیار کمی از رژیم غذایی را تشکیل می دهند.
با این حال، آنها نقش عمده ای در عملکردهای فیزیولوژیکی مهم از جمله عملکرد استخوان و ماهیچه، هضم و متابولیسم دارند.
مواد معدنی
مواد معدنی مواد مغذی غیر آلی هستند که در مقادیر نسبتاً کم مورد نیاز اسب هستند.
موادمعدنی ها به دو دسته تقسیم می شوند: ماکرومینرال(عمده) و میکرومینرال (خرد)
ماکرومینرال‌ها معمولاً بر حسب واحد گرم بر کیلوگرم یا درصد و میکرومینرال‌ها در واحد mg/kg گزارش می‌شوند یا قسمت در میلیون. هر دو گروه از مواد معدنی برای حیوانات مهم هستند.
کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم، سدیم، کلر و گوگرد
هفت ماکرومینرال هستند
اهن،روی،مس، سلنیوم،منگنز،ید،کبالت هم جزو میکرومینرال ها.
مواد تشکیل دهنده جیره اسب
جیره اسب باید حداقل ۵۰ درصد از علوفه باشد.
اسب ها بیشتر مواد مغذی مورد نیاز روزانه خود را از علوفه هایی مانند مرتع و یونجه دریافت می کنند
دانستن اینکه علوفه کدام مواد مغذی را تامین می کند به شناسایی کمبود مواد مغذی کمک می کند.
برخی از مناطق جغرافیایی فاقد مواد معدنی در خاک هستند (مانند مس، سلنیوم و روی)،
که سپس باعث کاهش غلظت این مواد معدنی در علوفه های رشد شده در آن مناطق می شود.
اگر علوفه اصلی رژیم غذایی مقادیر لازم مواد معدنی مورد نیاز را تامین نمی کند،
سعی کنید یک کنسانتره تجاری، متعادل کننده جیره، و علوفه های خاص اضافه کنید.
نیازهای معدنی اسب
نیازهای معدنی اسب بسته به وزن بدن، سن، شرایط فیزیولوژیکی (مانند بارداری و شیردهی) و سطح فعالیت (مثلاً میزان کار اسب) متفاوت است.
به عنوان مثال، مادیان هایی که در مراحل پایانی آبستنی هستند یا در حال شیردهی هستند
و اسب های جوانی که در حال رشد هستند نسبت به سایر اسب ها نیاز بیشتری به برخی مواد معدنی خاص (مانند کلسیم و فسفر) دارند.
اکثر خوراک های کنسانتره دارای محتوای معدنی ثابتی هستند و می توان آنها را از جداول مواد مغذی تخمین زد.
با این حال، مواد معدنی موجود در علوفه به دلیل محتوای مواد معدنی خاک، گونه‌های گیاهی، مرحله بلوغ علوفه در زمان برداشت و شرایط برداشت و غیره می‌تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد.
بنابراین، برای اندازه‌گیری دقیق مواد معدنی در علوفه، علوفه باید به آزمایشگاه فرستاده شود.
ماکرومینرال ها و میکرومینرال ها ، کاربرد و منابع آنها
در دو جدول زیر به ترتیب ماکرو مینرال و میکرو مینرال های ضروری و کاربرد و منابع آنها ذکر شده است:
۱-ماکرومینرال
۲-میکرومینرال
ویتامین ها
ویتامین ها گروه دیگری از ریز مغذی های ضروری هستند که پس از جذب یا سنتز در بدن، به سراسر بدن منتقل می‌شوند و به بسیاری از عملکردهای بدن کمک می‌کنند.
ویتامین ها در بینایی، رشد استخوان، تولید مثل، پاسخ ایمنی، عملکرد اندام ها و غیره نقش دارند و اجزای حیاتی رژیم اسب هستند.
ویتامین ها کوچکترین مواد آلی و اجزای مهم اکثر فرآیندهای متابولیک هستند.
اسب ها معمولاً قادر به ساختن ویتامین های خود نیستند.
با این حال، اسب‌ها در واقع می‌توانند برخی از ویتامین‌ها را، به طور جزئی یا حتی کامل، از طریق خود سنتز از به اصطلاح پروویتامین‌ها (پیش سازهای ویتامین‌های واقعی) تولید کنند.
نمونه مهم آن تولید ویتامین D از طریق اشعه ماوراء بنفش است. این به نوبه خود مسئول تولید هورمون کلسیتریول است که ذخیره کلسیم را در استخوان ها تسهیل می کند.
در اسب‌ها، خود سنتز عمدتاً در روده بزرگ از طریق میکروارگانیسم‌ها و از طریق جذب ویتامین‌های اضافه شده در روده کوچک صورت می‌گیرد.
دو جنبه روشن در مورد تامین و نیاز ویتامین وجود دارد: محتوای اصلی ویتامین در خوراک و عملکرد سنتز ویتامین در دستگاه گوارش.
ویتامین ها بر اساس حلالیت به دو دسته کلی ویتامین های محلول در چربی و ویتامین های محلول در آب تقسیم می شوند.
با این تقسیم‌بندی، می‌توان عملکرد آنها را نیز تجزیه کرد: ویتامین‌های محلول در چربی در درجه اول برای ساخت و نگهداری ساختارهای بافتی مورد نیاز هستند.
در مقابل، ویتامین های محلول در آب عوامل مهمی در فرآیندهای متابولیک هستند.
نیاز هر اسب به ویتامین همیشه به استفاده، سن و سابقه پزشکی حیوان و همچنین سطح سنتز میکروبی در روده آن بستگی دارد.
اسب‌هایی که از مشکلات مزمن شکمی یا عفونت رنج می‌برند، اغلب پس از آن دچار کمبود ویتامین‌های جدی می‌شوند.
اما باید توجه ویژه ای به تغذیه اسب های مسن نیز داشت، زیرا ظرفیت جذب در روده و ظرفیت ذخیره سازی در کبد کاهش می یابد.
خوراک های طبیعی نوسانات زیادی در محتوای ویتامین خود نشان می دهند که نه تنها به دلیل نوع خوراک انتخاب شده، بلکه مهمتر از همه به دلیل کیفیت آن است.
به عنوان مثال، یونجه خشک شده حاوی بتاکاروتن، پروویتامین ویتامین A، بسیار کمتر از علف تازه است، اما حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین D در نتیجه اشعه ماوراء بنفش است.
با این وجود، یونجه، علف تازه و نور خورشید، یعنی در واقع همه عناصر اسب‌داری مناسب، مهم‌ترین مواد در تامین طبیعی ویتامین‌های اسب هستند.
