درمان آسپرژیلوزیس در پرندگان مبتلا به طور کلی بی اثر است. در صورت جلوگیری از قرار گرفتن مجدد پرنده در معرض عامل بیماری، بهبودی خود به خودی ممکن است رخ دهد.

استراتژی­های کاهش می­تواند شامل موارد زیر باشد:

 ۱) خارج کردن پرندگان از محیط آلوده

 ۲) حذف مواد آلوده برای کاهش و محدود کردن آلودگی

۳) عدم پراکنده کردن مواد آلوده به منظور جلوگیری از انتقال اسپورها از طریق هوا

۴) افزایش نرخ تهویه یا تبادل هوا برای به حداقل رساندن شدت شیوع

رعایت دقیق روش­های نظافت و ضد عفونی برای هر محیط آلوده (مانند جوجه کشی، مرغداری و غیره) خطر شیوع بیماری­های آتی را به حداقل می­رساند.

تخم‌های بسیار آلوده یا ترک‌خورده را نباید در دستگاه جوجه‌کشی قرار داد چرا که باعث رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها می‌شوند.

تخم­ های آسیب دیده ممکن است ترکیده شود و هاگ­ها را در سراسر دستگاه جوجه کشی پخش کند.

به منظور جلوگیری از شیوع بیماری باید از استفاده بسترهای با علایم کپک زدگی و همچنین رول­های کاغذی آلوده به قارچ خودداری شود.

سطوح آلوده را می‌توان با رعایت دستورالعمل‌های لازم با اسپری انیل کونازول و یا سایر ضدعفونی‌کننده‌های قارچ‌کش (گاها از سولفات مس هم استفاده می­شود) پاکسازی کرد.